درمان تب یونجه با چه روش هایی امکان پذیر است؟

رینیت آلرژیک یا تب یونجه یک بیماری شایع می باشد که علائمی مانند سرماخوردگی دارد. علائمی نظیر آبریزش بینی، عطسه، احتقان و حملات سینوسی از جمله شایع ترین آن ها می باشند. علت این بیماری معمولا واکنش آلرژیک نسبت به مواد موجود در هوا مانند گرده گل می باشد. در نتیجه زمانی که در سال رخ می دهد بستگی به این دارد که فرد به چه ماده آلرژی زایی واکنش نشان می دهد. درصد بسیاری از افراد چه کودک و چه بزرگسال دچار تب یونجه هستند که یک آلرژی نسبت به گرده ها می باشد. به خصوص در فصل بهار که گرده افشانی درختان آغاز می شود، آغاز علائم احساس می شود و بعد از آن نیز فصل گرده های علف با فرارسیدن شهریور ماه در پیش خواهد بود. در این مقاله قصد  داریم به بررسی جزییات تب یونجه و علت و علائم و درمان آن بپردازیم. چنانچه می خواهید در این زمینه اطلاعات مفیدی کسب کنید، در ادامه مقاله با ما همراه باشید…

 

تب یونجه چیست؟

تب یونجه، یک واکنش آلرژیک به مواد موجود در هوا مانند گرده گل می باشد. آلرژی، زمانی اتفاق می افتد که سیستم ایمنی بدن ماده ای بی خطر را با ماده مضر اشتباه بگیرد و بدن برای مقابله با آن، مواد شیمیایی آزاد نماید.  این واکنش ها در حقیقت همان چیزی هستند که علائم را ایجاد می کنند. آلرژن ها، معمولا مواد رایجی می باشند که سیستم ایمنی بدن اکثر افراد یا به آن ها واکنش نشان نمی دهد یا واکنش خفیفی خواهند داشت. تب یونجه بیشتر در فصل بهار، تابستان و اوایل پاییز دیده می شود.

علائم تب یونجه

خارش و آبریزش چشم ها، عطسه، سرفه، گرفتگی یا آبریزش بینی، خارش گلو و دهان و بینی و گوش ها، گوش درد، از دست دادن حس بویایی و … از علائم تب یونجه می باشند. با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی می توان تاثیر بزرگی بر شدت علائم آلرژی گذاشت. بسته به اینکه بیمار به چه ماده ای حساسیت داشته باشد، علائم می تواند در زمان های مختلفی از سال آغاز شود. در صورت ابتلای فرد به آسم ممکن است احساس خس خس سینه و مشکلات تنفسی بیشتری داشته باشند. فردی که به گرده های معمول حساسیت دارد، وقتی تعداد گرده زیاد باشد علائم شدیدتری خواهد داشت. علائم شایع این آلرژی عبارتند از :

• خارش گلو
• عطسه
• آبریزش چشم
• انسداد یا آبریزش بینی
• خارش بینی

در صورت شدید بودن علائم، ممکن است هر یک از علائم ذیل نیز بروز کند :

• از دست دادن حس بویایی و چشایی
• گسترش خارش از گلو به بینی و گوش
• سردرد
• درد صورت ناشی از انسداد سینوس ها
• در برخی از افراد ممکن است با خستگی و بی خوابی همراه باشد.
• تعریق

علت تب یونجه

بین چیزی که خورده می شود و شدت علائمی که با تب یونجه تجربه می شود، ارتباط قابل توجهی وجود دارد. برای مثال اگر غذاهایی مصرف شود که هیستامین زیادی داشته باشند، احتمال اینکه این ماده شیمیایی درون ریز، علائم آلرژی را بدتر کند، زیاد است و حتی سبب می شود این علائم شدیدتر و دردناک تر از هر زمان دیگری احساس شود. این بیماری معمولا به علت حساسیت آلرژیک به گرده های درختان، گرده چمن در اواخر بهار و تابستان، گرده علف های هرز به ویژه در فصل پاییز یا قارچ ها و کپک های موجود در هوا به ویژه در هوای گرم، ایجاد می شود. تب یونجه، مجموعه ای از علائمی می باشد که با درگیری بینی همراه است. برخلاف نام تب یونجه، این بیماری به معنای حساسیت فرد به یونجه و تب نمی باشد. گیاه یونجه به ندرت آلرژِی زا است و تب از علائم آن نمی باشد.

 

تشخیص تب یونجه

برای تشخیص تب یونجه باید به پزشک مراجعه کرد. پزشک پس از بررسی علائم و سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی بیمار به تشخیص بیماری می پردازد. با توجه به نتایج آزمایش خون یا پوست می توان تشخیص داد که بیمار به کدام ماده حساسیت دارد. در آزمایش پوستی یا تست پریک، پوست به مدت یک دقیقه با ماده حساسیت زای مشخصی تحریک می شود. آزمایش خون نیز میزان آنتی بادی IgE را نشان می دهد. در صورت بروز آلرژی، این میزان بالا خواهد بود. این تست حدود بیست دقیقه طول می کشد.

درمان تب یونجه

برخی از افراد مبتلا به تب یونجه به درمان نیاز ندارند نه همه آن ها، زیرا علائم ایجاد شده کارهای روزمره را دشوار می کند. درمان ممکن است علائم را از بین نبرد، اما می تواند تاثیر آن ها را کاهش دهد. درمان تب یونجه شامل اجتناب، از بین بردن یا کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن ها، داروها و ایمونوتراپی یا واکسن های آلرژی است. طیف وسیعی از روش های درمانی تب یونجه وجود دارد که گاهی ترکیب دو یا سه مورد بهترین انتخاب است. با مراجعه به بهترین متخصص آلرژی در تهران می توانید از مشاوره پزشک برای بهترین گزینه درمانی موجود برایتان بهره ببرید.

 

درمان دارویی

• اسپری یا قرص های آنتی هیستامین : این داروها به طور معمول بدون نسخه نیز قابل تهیه می باشند. این مواد، در واقع ترشح ماده شیمیایی هیستامین را متوقف می کنند. معمولا علائمی مانند خارش، عطسه و آبریزش بینی را تسکین می دهد اما گرفتگی سینوس را برطرف نمی کنند. آنتی هیستامین های قدیمی باعث خواب آلودگی می شوند.
• ایمونوتراپی : ایمونوتراپی یا ایمنی درمانی ممکن است منجر به بهبود پایدار علائم شود و از بروز آسم و آلرژی های جدید جلوگیری نماید، و می تواند با حساسیت زدایی تدریجی سیستم ایمنی بدن به مواد حساسیت زا که علائم را تحریک می کند، سبب تسکین طولانی مدت شود. معمولا به صورت واکسن آلرژی یا قطره زیر زبای برای افرادی که علائم جدی دارند و با سایر درمان ها برطرف نشده اند، دریافت می شود.در این روش تزریقات توسط پزشک انجام می شود، اما ایمونوتراپی زیرزبانی یا دارویی که زیر زبان حل می شود، در منزل قابل مصرف است.
• کورتیکواستروئیدهای خوراکی : قرص پردنیزون تجویز شده توسط پزشک می تواند تا حد قابل توجهی علائم شدید تب یونجه را کاهش دهدو البته باید خاطرنشان کرد که این دارو باید در کوتاه مدت مصرف شود و مصرف طولانی آن عوارضی مانند ضعف عضلانی، آب مروارید و پوکی استخوان به همراه دارد.
• قطره چشم : استفاده از قطره چشم که حاوی کروموگلیکات هستند، باعث می شود که خارش و تورم چشم کاهش پیدا کند. قطره چشم معمولا در کنار سایر داروها استفاده می شود.
• کورتیکواستروئیدهای بینی : این اسپری ها التهاب ناشی از تب یونجه را درمان می کنند. استفاده از آن ها درمان طولانی مدت و ایمنی را ایجاد می کند. از جمله این گروه دارویی می توان به فلوتیکازون (ورمایست)، فلوتیکازون (فلوناز)، بکلومتازون (بکوناز) و … اشاره کرد. ممکن است یک هفته طول بکشد تا تاثیرات استفاده از این داروها مشاهده شود. امکان دارد این داروها طعم یا بوی ناخوشایندی داشته باشند یا بینی را تحریک کنند.

درمان های جایگزین

درمان های جایگزین برای این نوع آلرژی، طب سوزنی یا استفاده از گیاهان دارویی می باشد. اما نتایج نشان می دهد که این روش ها چندان هم موثر واقع نمی شود. از این رو برای درمان این بیماری هیچ دارویی توصیه نمی شود. همچنین در آلرژی دوران بارداری الزامی است که قبل از مصرف هر گونه دارو با پزشک مشورت شود تا از اثرات سو احتمالی بر رشد جنین پیشگیری شود.

درمان و پیشگیری های خانگی

نمی توان جلوی بروز آلرژی را گرفت، اما افرادی که به تب یونجه مبتلا می شوند، می توانند با رعایت اصولی خاص عوارض این بیماری را به حداقل برسانند. از جمله آن ها می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

• وقتی میزان گرده در هوا زیاد است، در و پنجره ها را ببندید.
• در ماه های حساسیت زا، از میزان گرده های موجود در هوا آگاه باشید. اطلاعات مورد نیاز در این زمینه از طریق اینترنت و سایر رسانه ها در دسترس می باشد. میزان گرده در روزهای غیربارانی، مرطوب، غیربادی و در اوایل شب بیشتر است.
• از زدن چمن ها در ماه های حساسیت اجتناب کنید.
• سعی کنید در خانه گل و گیاه نگهداری نکنید.
• از دود سیگار دوری کنید و اگر سیگاری هستید بهتر است برای ترک آن اقدام کنید.
• اطراف لبه های داخلی سوراخ بینی خود را به وازلین آغشته کنید، زیرا این کار از ورود گرده به داخل بینی جلوگیری می کند.
• وقتی میزان گرده زیاد است، پس از ورود به خانه دوش بگیرید و لباس خود را عوض نمایید.